Saturday, February 28, 2009

ေျခရာေတြျခားသြားတဲ့ ေႏြဦးေကာက္ေၾကာင္း

ေငးၾကည့္ေနရင္းက

သူမရဲ့ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးထဲ .. ကၽြန္ေတာ္က

လက္က်န္ တန္ဖုိးသဲ့သဲ့ေလးနဲ႕ ေပ်ာ္၀င္ပစ္လုိက္တယ္


သာယာ လုိက္တာ

မင္းရယ္သံေတြထဲ ဂီတသံစဥ္ေတြစိမ့္၀င္ေနလုိ႕လား…

အုိ…………….သူမအသက္ရူပုံကလဲ..

ညင္သာလုိက္တာ……ေလ….


သံစဥ္ေတြအထပ္ထပ္နဲ႕ အိပ္ေမြခ်ခံရသလုိ ..

ကၽြန္ေတာ္လဲသူမနဲ႕အတူ.. ျမဴးထူစြာ.

အားေပးသူ သစ္ရြက္ေတြၾကား ေပ်ာ္ေမြ႕

“က”ပစ္လုိက္တယ္……..


ရပ္မိရပ္ရာ ရပ္မိေတာ့

ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိေတာ့

ကမ္းကုန္ေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေလ

ႏုိးထလာေတာ့ ….. သူမရဲ့ ရယ္သံေတြက

ေျခရာေတြျခားလုိ႕ သံစဥ္ေတြြ ေျပာင္းသြားၿပီ…….


ေဟာဗ်ာ……

ဒီေမာင္ရဲ့ စ်ာပနတြက္ …….တဲ့

သစ္ရြက္ေတြ ေျမမွာခလုိ႕…… ဘ၀တစ္ပါးေရာက္

ေႏြေေခါင္ေခါင္ေတာင္ ေရာက္ေနပါၿပီးေကာ….


ဒီလုိနဲ႕….

ကၽြန္ေတာ္လဲ ေလေျပေတြၾကား

အပူဓာတ္ေတြနဲ႕ ေလရူးေတြ လြင့္ထုတ္လုိ႕

ကုိယ့္ဘာသာ ပူေဆြး အလြမ္းေတြ ေျဖေနလုိက္ေတာ့တယ္……။ ။

0 Comments: